Kroki do zdrowia (6) - Eliminacja plastiku z diety

Powszechnie używany plastik stał się niestety składnikiem naszej codziennej diety. Mikrocząsteczki plastiku znajdują się na przykład w soli morskiej. I tak dzieki soli, tworzywa sztuczne przenikają do naszych organizmów.

Większość zanieczyszczeń mikrowłóknami plastiku to jednak wina opakowań jednorazowych. Jedną z toksyn uwalnianych do pożywienia z plastikowych opakowań jest BPA.  BPA – Bisfenol A jest składnikiem części samochodowych lub telefonów komórkowych. Znajduje się także w plastikach. Związek ten powoduje zaburzenia w układzie endokrynologicznym, które po pewnym czasie prowadzą do wystąpienia otyłości. Działanie tej substancji zaczyna się już w łonie matki. Jeśli kobieta w ciąży pije wodę mineralną z butelki, do produkcji której użyto bisfenolu A, istnieje ryzyko zakłócenia rozwoju płodu. Może nastąpić proces, w którym płód zacznie gromadzić zbyt duże zapasy tłuszczów. Po narodzeniu komórki organizmu dziecka będą miały zakodowaną informację, że należy jeść więcej, niż potrzeba. Skutkiem zaburzonego metabolizmu będzie otyłość, z którą człowiek będziewalczył przez całe życie.

 

BPA nawet w niewielkim stężeni przyczynia się do szybszego rozwoju zmian nowotworowych. BPA ma również działanie antyandrogenne, czyli blokujące pracę głównych hormonów męskich. Powoduje to zmiany również na poziomie ośrodków w mózgu, które mogą zaburzać płodność i sferę zachowań seksualnych.

Bisfenol A jest także powszechnie wykorzystywany jako powłoka wewnętrzna do puszek. Substancję tę można zidentyfikować. Jeśli jest, na opakowaniu powinien znaleźć się symbol PC7 lub cyfra 7 wewnątrz trójkąta symbolizującego recykling.

W żadnym wypadku nie można ich używać w kuchenkach mikrofalowych, które zwielokrotniają przenikanie BPA.

Do przechowywania żywności używajmy tylko plastików oznaczonych cyfrą 2 (HDPE) i 5 (PP). Nie podgrzewajmy w mikrofalówkach żywności w opakowaniach zawierających bisfenol (grupa 7), nie wlewajmy do nich gorących płynów i nie zmywajmy w zmywarkach.

Świetną alternatywą są po prostu pojemniki szklane i papier. 

Plastik - nomenklatura, którą warto znać 

 1 - PET lub PETE - czyli poli(tereftalan etylenu), to jedno z najczęściej wykorzystywanych tworzyw. Produkuje się z niego przede wszystkim plastikowe butelki na napoje, naczynia jednorazowego użytku, a także różne włókna sztuczne, np. poliester, polar oraz dacron i tergal (wykorzystywane do produkcji płócien żaglowych). Badacze ostrzegają jednak, że opakowania PET mogą być źródłem tzw. ksenoestrogenów - związków chemicznych, które potrafią wpływać na nasz układ hormonalny. Opakowań takich nie powinniśmy ponownie wykorzystywać. Nie należy ich również wystawiać na bezpośredni kontakt z promieniami słonecznymi. Niewłaściwe przechowywanie sprawia bowiem, że substancje, z których są zbudowane mogą przenikać do zapakowanych w nie produktów.

2 - HDPE - to polieten lub polietylen o wysokiej gęstości, z którego - oprócz pojemników i folii do pakowania żywności - produkuje się m.in. rury, żyłki oraz liny. Uważany jest za jedno z dwóch najbezpieczniejszych dla nas tworzyw. Wykonane z niego opakowania nadają się do ponownego użytku.

3 - PVC - czyli polichlorek winylu, z którego wytwarza się m.in. folię spożywczą (a także wykładziny, igelit, strzykawki i płyty gramofonowe). Uważany jest za jedno z gorszych tworzyw do produkcji opakowań żywności, ponieważ może wydzielać toksyny.

4 - LDPE - to inaczej polieten lub polietylen o niskiej gęstości. Opakowania z niego, podobnie jak opakowania z HDPE nadają się do ponownego wykorzystania. Uważa się go jednak za tworzywo mniej bezpieczne dla naszego zdrowia niż HDPE i PP (czyli plastiki oznaczone numerami 2 i 5).

5 - PP - to tzw. polipropylen. Oprócz opakowań żywności wytwarza się z niego również przewody, czy niektóre elementy karoserii samochodów. Uważa się go za jedno z dwóch tworzyw, najbezpieczniejszych dla naszego zdrowia.

6 - PS - czyli polistyren, znamy najlepiej w formie spienionej, jako styropian. Ponieważ wydziela substancje toksyczne, nie powinien być wykorzystywany do produkcji opakowań do żywności. Czasem można go jednak znaleźć np. w pokrywkach do jednorazowych kubków na kawę.

7 - OTHER - oznacza "inne tworzywa". W tej grupie znajdują się plastiki, które nie powinny być wykorzystywane w produkcji opakowań na żywność. Może się w nich bowiem znajdować niebezpieczny dla naszego zdrowia bisfenol A, czyli BPA (chyba, że mają oznaczenie "BPA free"). Substancję tę uważa się za jeden z czynników zwiększających ryzyko wystąpienia niektórych schorzeń układu nerwowego i hormonalnego, w tym choroby Alzheimera czy depresji.

Do zmywarki, mikrofalówki, zamrażalnika?

Na plastikowych opakowaniach do żywności znajduje się nie tylko symbol tworzywa, z którego zostały wykonane. Obok niego możemy często odnaleźć rządek innych znaków, informujących nas o tym, w jaki sposób powinniśmy korzystać z danego opakowania.

Symbol kieliszka i widelca informuje nas o tym, że dane tworzywo przeznaczone jest do kontaktu z żywnością. Oznacza, to, że nie powinno wydzielać do niej szkodliwych substancji (przynajmniej w takiej ilości, która mogłaby zagrażać naszemu zdrowiu). Nie może również w żaden inny sposób zmieniać jej właściwości, to jest np. smaku czy zapachu.

Kolejny symbol oznacza zaś, że dane tworzywo pozbawione jest szkodliwego bisfenolu A. To ważny znak, który spotkamy najczęściej na butelkach i naczyniach przeznaczonych dla niemowląt i małych dzieci.

Pierwszy symbol w drugim rzędzie mówi nam o tym, że dany przedmiot nadaje się do mycia w zmywarce. Jego brak oznacza, że najlepiej umyć go ręcznie.

Następny znak w tym samym rzędzie informuje nas o tym, że tworzywo to można podgrzewać w kuchence mikrofalowej. Obok niego znajduje się zwykle informacja o maksymalnej mocy, jaką można ustawić w kuchence, podgrzewając żywność w danym opakowaniu.

Ostatnie oznaczenie w tym rzędzie mówi nam tym, że dane tworzywo nadaje się do pieczenia w piekarniku. Choć trudno spotkać go na plastikowych opakowaniach, może znajdować się na rękawach foliowych.

Pierwszy symbol w ostatnim rzędzie mówi nam o tym, do jakiej maksymalnej temperatury można podgrzać nasze opakowanie. Zazwyczaj podany jest w stopniach Celsjusza i Fahrenheita.

Jeśli dane opakowanie nadaje się do mrożenia, powiadomi nas o tym znajdujący się na nim symbol śnieżynki. (Źródło www.ugotuj.to 17.01.2017)