Większość zanieczyszczeń
mikrowłóknami plastiku to jednak wina opakowań jednorazowych. Jedną z toksyn
uwalnianych do pożywienia z plastikowych opakowań jest BPA. BPA –
Bisfenol A jest składnikiem części samochodowych lub telefonów komórkowych.
Znajduje się także w plastikach. Związek ten powoduje zaburzenia w układzie
endokrynologicznym, które po pewnym czasie prowadzą do wystąpienia otyłości.
Działanie tej substancji zaczyna się już w łonie matki. Jeśli kobieta w ciąży
pije wodę mineralną z butelki, do produkcji której użyto bisfenolu A, istnieje
ryzyko zakłócenia rozwoju płodu. Może nastąpić proces, w którym płód zacznie
gromadzić zbyt duże zapasy tłuszczów. Po narodzeniu komórki organizmu dziecka
będą miały zakodowaną informację, że należy jeść więcej, niż potrzeba. Skutkiem
zaburzonego metabolizmu będzie otyłość, z którą człowiek będziewalczył przez
całe życie.
BPA nawet w niewielkim stężeni
przyczynia się do szybszego rozwoju zmian nowotworowych. BPA ma również
działanie antyandrogenne, czyli blokujące pracę głównych hormonów męskich.
Powoduje to zmiany również na poziomie ośrodków w mózgu, które mogą zaburzać płodność
i sferę zachowań seksualnych.
Bisfenol A jest także
powszechnie wykorzystywany jako powłoka wewnętrzna do puszek. Substancję
tę można zidentyfikować. Jeśli jest, na opakowaniu powinien znaleźć się symbol
PC7 lub cyfra 7 wewnątrz trójkąta symbolizującego recykling.
W żadnym wypadku nie można ich
używać w kuchenkach mikrofalowych, które zwielokrotniają przenikanie BPA.
Do przechowywania żywności
używajmy tylko plastików oznaczonych cyfrą 2 (HDPE) i 5 (PP). Nie
podgrzewajmy w mikrofalówkach żywności w opakowaniach zawierających bisfenol
(grupa 7), nie wlewajmy do nich gorących płynów i nie zmywajmy w zmywarkach.
Świetną alternatywą są po
prostu pojemniki szklane i papier.
Plastik
- nomenklatura, którą warto znać
1 -
PET lub PETE - czyli poli(tereftalan
etylenu), to jedno z najczęściej wykorzystywanych tworzyw. Produkuje się z
niego przede wszystkim plastikowe butelki na napoje, naczynia jednorazowego
użytku, a także różne włókna sztuczne, np. poliester, polar oraz dacron i
tergal (wykorzystywane do produkcji płócien żaglowych). Badacze ostrzegają
jednak, że opakowania PET mogą być źródłem tzw. ksenoestrogenów - związków
chemicznych, które potrafią wpływać na nasz układ hormonalny. Opakowań takich
nie powinniśmy ponownie wykorzystywać. Nie należy ich również wystawiać na
bezpośredni kontakt z promieniami słonecznymi. Niewłaściwe przechowywanie
sprawia bowiem, że substancje, z których są zbudowane mogą przenikać do
zapakowanych w nie produktów.
2 -
HDPE - to polieten lub
polietylen o wysokiej gęstości, z którego - oprócz pojemników i folii do
pakowania żywności - produkuje się m.in. rury, żyłki oraz liny. Uważany jest za
jedno z dwóch najbezpieczniejszych dla nas tworzyw. Wykonane z niego opakowania
nadają się do ponownego użytku.
3 -
PVC - czyli polichlorek
winylu, z którego wytwarza się m.in. folię spożywczą (a także wykładziny,
igelit, strzykawki i płyty gramofonowe). Uważany jest za jedno z gorszych
tworzyw do produkcji opakowań żywności, ponieważ może wydzielać toksyny.
4 -
LDPE - to inaczej polieten
lub polietylen o niskiej gęstości. Opakowania z niego, podobnie jak opakowania
z HDPE nadają się do ponownego wykorzystania. Uważa się go jednak za tworzywo
mniej bezpieczne dla naszego zdrowia niż HDPE i PP (czyli plastiki oznaczone numerami
2 i 5).
5 -
PP - to tzw. polipropylen.
Oprócz opakowań żywności wytwarza się z niego również przewody, czy niektóre
elementy karoserii samochodów. Uważa się go za jedno z dwóch tworzyw,
najbezpieczniejszych dla naszego zdrowia.
6 -
PS - czyli polistyren,
znamy najlepiej w formie spienionej, jako styropian. Ponieważ wydziela
substancje toksyczne, nie powinien być wykorzystywany do produkcji opakowań do
żywności. Czasem można go jednak znaleźć np. w pokrywkach do jednorazowych
kubków na kawę.
7 -
OTHER - oznacza "inne
tworzywa". W tej grupie znajdują się plastiki, które nie powinny być
wykorzystywane w produkcji opakowań na żywność. Może się w nich bowiem
znajdować niebezpieczny dla naszego zdrowia bisfenol A, czyli BPA (chyba, że
mają oznaczenie "BPA free"). Substancję tę uważa się za jeden z
czynników zwiększających ryzyko wystąpienia niektórych schorzeń układu
nerwowego i hormonalnego, w tym choroby Alzheimera
czy depresji.
Do zmywarki, mikrofalówki,
zamrażalnika?
Na plastikowych opakowaniach
do żywności znajduje się nie tylko symbol tworzywa, z którego zostały wykonane.
Obok niego możemy często odnaleźć rządek innych znaków, informujących nas o
tym, w jaki sposób powinniśmy korzystać z danego opakowania.
Kolejny
symbol oznacza zaś, że dane tworzywo pozbawione jest szkodliwego
bisfenolu A. To ważny znak, który spotkamy najczęściej na butelkach i
naczyniach przeznaczonych dla niemowląt i małych dzieci.
Pierwszy
symbol w drugim rzędzie mówi nam o tym, że dany przedmiot nadaje się do
mycia w zmywarce. Jego brak oznacza, że najlepiej umyć go ręcznie.
Następny
znak w tym samym rzędzie informuje nas o tym, że tworzywo to można
podgrzewać w kuchence mikrofalowej. Obok niego znajduje się zwykle
informacja o maksymalnej mocy, jaką można ustawić w kuchence, podgrzewając
żywność w danym opakowaniu.
Ostatnie
oznaczenie w tym rzędzie mówi nam tym, że dane tworzywo nadaje się do
pieczenia w piekarniku. Choć trudno spotkać go na plastikowych
opakowaniach, może znajdować się na rękawach foliowych.
Pierwszy
symbol w ostatnim rzędzie mówi nam o tym, do jakiej maksymalnej
temperatury można podgrzać nasze opakowanie. Zazwyczaj podany jest w
stopniach Celsjusza i Fahrenheita.
Jeśli dane
opakowanie nadaje się do mrożenia, powiadomi nas o tym znajdujący
się na nim symbol śnieżynki. (Źródło www.ugotuj.to 17.01.2017)